Τι θέση έχω....;

Ζω μαζί σου.

Σε μια χώρα σχεδόν κατεστραμμένη από ανθρώπους που δεν διανοούμαι ότι υπάρχουν.

Πιστεύω ούτε και συ.

Επιμένω και είμαι αμέτοχη.

Και έχεις κάθε δικαίωμα να με κατηγορείς για αυτό.

Όπως έχω κάθε δικαίωμα να μένω απέξω.

Ζω στο δικό μου κόσμο και συνεχίζω να  κάνω αυτό που πάντα έκανα.

Γράφω  ποίηση.

Αυτή την παλιά, την ρομαντική.                                                                                                  

Είμαι 22 χρονών.

Και μου σκοτώνουν τα όνειρα.

Κι όμως παραμένω ερωτευμένη με την ζωή.

Μου ζήτησαν, αφού «το χω» να κάτσω να γράψω κάτι επίκαιρο.

Αρνήθηκα.

Δεν θα κάνω την Ποίηση φερέφωνο καμιάς άποψης, ειδικά της δικής μου η οποία κατά πασά πιθανότητα θα είναι και λάθος.

Σκεψου.